ناودانی
انواع ناودانی
ناودانی ها بر اساس نحوه و نوع تولید به دوسته پرسی و فابریک، تقسیم می شوند؛
- نوع پرسی
با روش پرس تولید می شود، بصورتی که ابتدا ورق هایی به طول 6 متر بریده می شوند و سپس با اعمال نیروها، در دستگاه های پرس به شکل ناودانی در می آیند. لبه های این نوع ناودانی صاف تر و دقیق تر از نوع فابریک است و به همین جهت بیشترین کاربرد آن در ساختمان سازی است.
- نوع فابریک
از همان ابتدا به صورت ناودانی از خط تولید خارج می شود، بصورتی که برای تولید آن ابتدا شمش خام را حرارت می دهند و سپس از بین غلتک های نورد عبور می دهند و بر اساس تنظیمات و استانداردهای انجام شده از همان ابتدا محصول تولیدی به صورت U یا C شکل در می آید.
در دسته بندی دیگر ناودانی ها را بر اساس روش نورد محصول، به دو دسته مشبک و ساده تقسیم می شوند.
- ناودانی های ساده
با روش نورد گرم و توسط ورق های گرم تولید می شوند و در صورت نیاز به صورت گرم یا سرد طی مراحل دیگری گالوانیزه می شوند. این محصول در ابعاد 16، 14، 12، 10 و 8 تولید می شود. همچنین در از ارتفاع ۳۰ تا ۴۰۰ میلیمتر موجود است که بیشتر برای ساختن پل های باربر و موارد دیگر به کار می رود.
- ناودانی های مشبک
از ورق گرم، گالوانیزه شده به دو صورت سرد و یا گرم تولید می شوند، و برای مصارف گوناگونی نظیر ساخت قفسه های مستحکم فولادی، نصب سنگ بصورت خشک و سازه های سبک فولادی مورد استفاده قرار می گیرند.
کاربرد ناودانی
کاربرد هر نوع ناودانی بر اساس شکل، ابعاد و ساختار آن متفاوت است اما کاربردهای عمده آن به صورت زیر است:
- سازه های ساختمانی (تیرها، ستون ها، بادبندها، خرپاها و …)
- اسکلت کامیون ها
- بناهای معماری به جهت مرمت و بازسازی
- تجهیزات دریایی
- پایه های پل به ویژه پل های باربر
استانداردهای ناودانی
براساس کاربرد ناودانی، به دو نوع ” C ” و ” U ” تقسیم بندی می شود، به همین جهت دو استاندارد ابعادی UPE و UPN وجود دارد. UPN برای ناودانی U با بال های مخروطی بکار برده می شود، و UPE برای ناودانی C با بال های موازی بکار برده می شود. بعضی استاندارد ناودانی ها در کشورهای متفاوت به صورت زیر است:
- استاندارد ناودانی مقاوم به خوردگی DIN EN ISO 12944-3
- UNP و UPE ناودانی اروپایی DIN-1026
- استاندارد فرانسه NF A 45-255